Een dankjewel doet deugd. Voor wie het te horen krijgt. Maar ook voor wie het zegt. Er blijft zoveel onuitgesproken in een leven. We vinden zoveel dingen vanzelfsprekend, om te krijgen of te geven of te doen. Pas als je ze uitspreekt, voel je hoe ze dat soms helemaal niet zijn. Hoe iets kleins veel kan betekenen. Daar dankjewel voor kunnen zeggen, schept verbinding.
Daarom lanceerde verb(l)ind in november 2020 danken bij leven. Zeven dichters schreven op vraag van verb(l)ind een dankbrief. Yousra Benfquih, Paul Demets, Peter Holvoet-Hanssen, Mustafa Kör, Peter Mangel Schots, Aya Sabi of Siel Verhanneman deelden hem natuurlijk elk met hun bestemmeling. Maar je kon de brief ook cadeau doen, aan iemand anders of aan jezelf.
Tegelijk waren de brieven een warme uitnodiging. Om ook eens stil te staan bij wie jij zou willen danken bij leven. Voor iets kleins misschien, maar zo betekenisvol. Om hem of haar een brief te sturen, een kaartje te schrijven. Om te vertellen dat wat zij dan deed, wat hij toen zei voor jou zo belangrijk was. Zonder toeters en bellen. Gewoon vanuit het hart.