Menu
Het eindejaar is altijd weer een tijd van terugblikken en vooruitkijken. Van jaaroverzichten en nieuwjaarsbrieven. Maar ook van dankbaar stilstaan bij mensen, bij wie ze zijn en wat ze deden.
Om die dankbaarheid woorden te geven, stapte verb(l)ind 2021 uit en het nieuwe jaar in met 21 dankbrieven. Geen terugblik op wereldschokkende gebeurtenissen. Ook geen oplijsting van goede voornemens. Wel een ode aan het kleine waarin mensen groot zijn voor elkaar.
En zo deelden we van 11 december 2021 tot Nieuwjaar 2022 dankbrieven van Peter Verhelst, Klaas Delrue, Rachida Lamrabet, Jeroen Olyslaegers, Peter De Graef, Lize Spit, Elvis Peeters, Maarten Inghels, Shari Van Goethem, Pat Donnez, Astrid Haerens, Gaea Schoeters, Esohe Weyden, Roderik Six, Virginie Platteau, Gioia Kayaga, Rudi Vranckx, Carl Norac, Rashif El Kaoui, Annelies Verbeke en Marieke De Maré.
Op onze vraag om ook zelf een dankbrief te schrijven, kregen we heel wat brieven toegestuurd. We kozen er een die de cirkel rond maakt. De eerste dankbrief die we deelden was gericht aan mensen in de zorg, afsluiten deden we met een dankbrief vanuit de zorg.
Lees mee hoe Marc Noppen, CEO van UZ Brussel, Eerwaarde heer Vannetelbosch dankt. Voor zijn woorden van steun en zijn daadwerkelijke hulp in tijden van medische nood. Een dankbrief als een uitnodiging om het glas te heffen. Over overtuigingen en levensvisies heen.
De laatste van de 21 brieven die we deelden – op de laatste dag van het jaar – was er een van schrijfster Marieke De Maré aan haar buurvrouw. Want dankbaarheid moet je niet ver zoeken, je vindt ze hier en nu en om het hoekje.
De brief herinnerde ons aan KLOKSLAG 20.20. Toen gaven de klokken het teken om de straat op te gaan, het glas te heffen en het nieuwe jaar te omarmen. Zo waren we – ondanks die laatste avond van het jaar alleen – toch een moment samen.
En op 31 december 2021 was er KLOKSLAG 20.21. Precies een jaar en één minuut later dan KLOKSLAG 20.20 luidden de klokken opnieuw. Van Bouillon tot Oostende. Van kerktorens, kathedralen en beiaarden. Als een orgelpunt van dank bij het kleine waarin we groot zijn voor elkaar.
In het voorjaar van 2022 stuurde verb(l)ind schrijvers uit om samen dankbrieven te lezen en van gedachten te wisselen. Elke schrijver deed dit vanuit zijn eigen ogen, haar eigen invalshoek. Niets moest, veel mocht.
Kwam jij ook dank tanken? Je vond er een rustpunt in vreemde tijden. En misschien ging je wel naar huis met de woorden die je zocht en met zin om te schrijven of gewoon wat vaker oog te hebben voor wat we voor elkaar (kunnen) betekenen. Zo deint dit alles verder uit. Ook dankzij jou.
Rinus Van de Velde
Thanks dad for preparing my paint. Good luck on your trip son.
colored pencil on paper, 36,5 x 43 cm, 2020
Courtesy Tim Van Laere Gallery